NexGard dla psów

Co to jest NexGard?

NexGard to lek przeznaczony do zabijania pcheł i kleszczy u psów. Stosuje się go również w leczeniu świerzbu, kontrolując trzy główne roztocza wywołujące świerzb: nużeniec psi, świerzbowiec i roztocza uszne. NexGard podaje się w postaci tabletki, która zapewnia miesięczną ochronę przed tymi pasożytami. Może również pomóc w leczeniu alergicznego pchlego zapalenia skóry.

NexGard jest odpowiedni tylko dla psów i nie należy go stosować u kotów.

NexGard chroni psy przed pasożytami, takimi jak

4 różne zakresy wag

Składniki aktywne

Tabletki NexGard zawierają aktywny składnik Afoksolaner, który został zatwierdzony przez Europejską Agencję Leków (EMA), Australijski Urząd ds. Pestycydów i Leków Weterynaryjnych (APVMA) oraz amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA).

Afoksolaner jest środkiem przeciw pasożytom zewnętrznym, co oznacza, że jest przydatny w leczeniu zewnętrznych pasożytów, czyli tych, które żyją na lub pod skórą psa lub w jego sierści. Ten rodzaj leków nie jest stosowany do leczenia pasożytów wewnętrznych, takich jak robaki. Afoksolaner działa poprzez nadmierną stymulację układu nerwowego pasożyta, co powoduje paraliż i śmierć. 

Skuteczność Afoksolaneru w NexGard została ustalona w kilku badaniach terenowych, stwierdzono, że korzyści przewyższają wszelkie ryzyko związane ze stosowaniem.

W niezależnym badaniu terenowym z udziałem 146 psów stwierdzono, że pojedyncza dawka NexGard zmniejszyła liczbę kleszczy i pcheł o co najmniej 98% i była skuteczna w leczeniu inwazji pcheł i kleszczy przez okres do 30 dni po podaniu. 

W oddzielnym badaniu zaobserwowano 31 psów, u których występował świerzb demodektyczny. Psy leczono produktem NexGard przez trzy kolejne miesiące. Stwierdzono, że lek zmniejsza liczbę żywych roztoczy na psach o 97% po 56 dniach i o 98% po 84 dniach. Trzecie badanie obejmowało 38 psów cierpiących na świerzb drążący. Psy leczono produktem NexGard przez dwa kolejne miesiące. Stwierdzono, że leczenie to zmniejszyło liczbę żywych roztoczy o 96% po 28 dniach i o 100% po 56 dniach.

Vs inne marki

Pasożyty

Jako właściciel zwierzaka wiesz, że radzenie sobie z pasożytami jest koniecznością. Niezależnie od tego, w jakiej części świata mieszkasz, klimatu, okolicy lub stylu życia, jaki prowadzisz Ty i Twój pies, Twoje zwierzę będzie zawsze narażone na pasożyty i choroby, które powodują.

Pchły

Większość z nas zbyt dobrze zna podrażnienia pcheł (Ctenocephalides felis i Ctenocephalides canis). Są one jednym z najczęstszych pasożytów występujących na psach, głównie ze względu na ich obecność na całym świecie i szybki cykl rozwojowy. Pchły są szeroko rozpowszechnione w Europie, obu Amerykach i Australii, ale można je znaleźć w większości krajów na świecie.

Siedlisko: Pchły uwielbiają środowisko wilgotne, ciepłe i pozbawione bezpośredniego światła. Na zewnątrz można je znaleźć w miejscach takich jak stosy drewna, szopy ogrodowe, pod stertami liści lub trawników. Pchły można też znaleźć  w domu w pościeli, dywanach, miękkich meblach i draperiach.

Powodowane choroby i stany: niedokrwistość, tasiemiec, alergiczne pchle zapalenie skóry, Bartonelloza. 

Cykl życia pcheł

Osobniki dorosłe

Stanowią one zaledwie 5% populacji pcheł, więc pamiętaj, że na każdą postać dorosłą czeka 10 razy więcej jaj. Dorosłe pchły wyłaniają się z kokonów, gdy wyczują potencjalnego żywiciela, ponieważ muszą się karmić w ciągu kilku godzin. Po otrzymaniu pierwszego posiłku z krwi mogą rozpocząć rozmnażanie w ciągu kilku dni.

Kleszcze

Amerykański kleszcz psi (Dermacentor variableilis)

Znany również jako kleszcz drzewny, amerykański kleszcz psi pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie jest szeroko rozpowszechniony na wschód od Gór Skalistych oraz w ograniczonych częściach wybrzeża Pacyfiku. W tych obszarach amerykańskiego kleszcza psiego można znaleźć na obszarach trawiastych, szczególnie w pobliżu lasu lub przy szlakach.

Przenoszone choroby: gorączka plamista Gór Skalistych, Tularemia, porażenie kleszczowe.

Brązowy kleszcz psi (Rhipicephalus sanguineus)

Brązowy kleszcz psi występuje na całym świecie i jest uważany za najbardziej rozpowszechnionego kleszcza. Jest bardziej pospolity w cieplejszych obszarach. W przeciwieństwie do innych kleszczy, brązowy kleszcz psi może zakończyć swój cykl życia w pomieszczeniach i często znajduje się w domach lub w budach, dlatego czasami jest znany jako kleszcz budowy. Te chronione siedliska powodują to, że brązowy kleszcz psi może przetrwać w chłodniejszych porach roku.

Przenoszone choroby: babeszjoza, erlichioza, anaplazmoza, gorączka plamista Gór Skalistych.

Kleszcz krzewiasty (Haemaphysalis longicornis)

Znany również jako azjatycki kleszcz długonogi, kleszcz krzewiasty pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, ale obecnie można go znaleźć w Australii, Nowej Zelandii i na kilku wyspach Pacyfiku. Jego występowanie odnotowano także w Stanach Zjednoczonych. Żywi się głównie bydłem, ale też mniejszymi zwierzętami, w tym ptakami, psami i ludźmi.

Przenoszone choroby: babeszjoza, erlichioza, niedokrwistość.

Kleszcz pospolity (Ixodes ricinus)

Chociaż kleszcze te są ograniczone głównie do Europy i niektórych części Afryki Północnej, mają szeroki zasięg geograficzny, który obejmuje zróżnicowane klimaty, od obszarów śródziemnomorskich po Rosję i Skandynawię. Kleszcz pospolity potrzebuje różnych żywicieli na różnych etapach życia. Dorosłe osobniki wymagają większych żywicieli i często gryzą ludzi. Kleszcze pospolite są głównym wektorem boreliozy w Europie.

Przenoszone choroby: borelioza, anaplazmoza, kleszczowe zapalenie mózgu.

Kleszcze jelenia (Ixodes scapularis)

Znany również jako kleszcz czarnogłowy. Kleszcz jelenia występuje tylko w Ameryce Północnej, gdzie można go znaleźć przede wszystkim we wschodnich stanach i na środkowym zachodzie, a także w niektórych częściach Kanady i Meksyku. Preferowanym siedliskiem są obszary leśne, ale można go również znaleźć w krzewach, a nawet stosach liści. Jak sama nazwa wskazuje, kleszcz ten żywi się głównie jeleniami, ale także psami i ludźmi.

Przenoszone choroby: borelioza, anaplazmoza.

Kleszcz jeżowy (Ixodes hexagonus)

Jak sama nazwa wskazuje, kleszcze te można znaleźć wszędzie tam, gdzie występują jeże - głównie w całej Europie Zachodniej, ale odnotowano je także na Syberii. Kleszcz jeż zamieszkuje wiele środowisk, w tym lasy i jaskinie, ale także w parkach miejskich i ogrodach. Jego głównym żywicielem jest jeż, ale jest to najczęściej występujący kleszcz u kotów i psów w Europie.

Przenoszone choroby: borelioza.

Kleszcz samotnej gwiazdy (Amblyomma americanum)

Kleszcz samotej gwiazdy jest zasadniczo ograniczony do wschodnich stanów USA, gdzie można go spotkać na obszarach leśnych z gęstym zaroślem. Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę w związku z tym kleszczem, jest to, że jest agresywnym karmicielem i będzie aktywnie wyszukiwał żywicieli.

Przenoszone choroby: erlichioza, gorączka plamista Gór Skalistych.

Kleszcz bagienny (Dermacentor reticulatus)

Znany również jako kleszcz ozdobny, kleszcz ozdobny krowy lub kleszcz łąkowy, kleszcz kleszcz bagienny jest szeroko rozpowszechniony w Europie Zachodniej, a jego populacje odnotowano w niektórych częściach Zjednoczonego Królestwa i zachodniej Azji. Kleszcze żyją na większości średnich ssaków, w tym owiec, bydła, psów i ludzi.

Przenoszone choroby: babeszjoza, tularemia, gorączka Q.

Australijski kleszcz paraliżujący (Ixodes holocyclus)

Australijski kleszcz paraliżujący jest ograniczony do wschodniego wybrzeża Australii i zwykle występuje w odległości 20 km od samego wybrzeża. Jego siedliska są różne, ale najczęściej występują na obszarach o dużych opadach deszczu. Chociaż kleszcze te są nosicielami chorób, najbardziej problematycznym aspektem dla właścicieli zwierząt domowych jest ich zdolność do wywoływania paraliżu. Podczas karmienia kleszcz wstrzykuje neurotoksyny do żywiciela, co prowadzi do paraliżu, a często śmierci. 

Przenoszone choroby: gorączka Q, porażenie kleszczowe.

Cykl życia kleszczy

Osobniki dorosłe

Ostatni etap rozwoju. W przypadku kleszczy, które potrzebują trzech żywicieli, osobniki dorosłe będą szukać większego zwierzęcia, takiego jak psy, jelenie lub ludzie. Po karmieniu można rozpocząć kojarzenie, a dorosłe samce zwykle kojarzą się z jedną lub dwiema samicami przed śmiercią. W zależności od gatunku kleszcza cały cykl życia może potrwać do trzech lat.

Roztocza

Nużeniec psi (Demodex canis)

W rzeczywistości wszystkie psy mają małe ilości roztoczy nużeńca. W normalnych okolicznościach jego populacja pozostaje niewielka i nie powoduje żadnych problemów. Jednak u psów z upośledzonym układem odpornościowym, w tym u bardzo starych lub ciężarnych psów, liczba roztoczy może dramatycznie wzrosnąć, co prowadzi do świerzbu demodektycznego.

Spowodowane stany chorobowe: świerzb demodektyczny.

Świerzbowiec (Sarcoptes scabiei var. Canis)

Roztocze występuje we wszystkich częściach świata i dotyka psów wszystkich ras i grup wiekowych. Jest wysoce zaraźliwe i przenoszone z psa na psa poprzez bezpośredni kontakt. Na żywicielu roztocza świerzbowca znajdują się pod skórą, gdzie ich ruch powoduje intensywne swędzenie.

Spowodowane stany chorobowe: świerzb drążący.

Roztocza uszu (Otodectes cynotis)

Jak sama nazwa wskazuje, te małe stworzenia żyją w uszach Twojego psa. Podczas gdy infekcja roztoczy uszu, nie jest zwykle poważna, wywołane podrażnienie może doprowadzić psa do zadrapania uszu do tego stopnia, że spowoduje ich uszkodzenie. Oznaką infekcji roztoczy uszu mogą być psy, które często kręcą głowami.

Cykl życia roztoczy

Osobniki dorosłe

Po ostatnim linieniu pojawia się osobnik dorosły roztocza. Samice składają jaja zwykle na powierzchni żywiciela, chociaż niektóre udają się pod skórę, aby tam złożyć jaja. Liczba składanych jaj jest znacznie niższa niż w przypadku innych pasożytów, przy czym niektóre gatunki składają tylko 1-2 dziennie, ale wskaźnik przeżycia jest ogólnie wysoki.

Choroby

Niedokrwistość

Powodowana przez: pchły, kleszcze krzewiaste 

Anemia nie jest chorobą, ale raczej stanem niższej niż normalna liczby czerwonych krwinek. Dzieje się tak, gdy pasożyty żywią się psem, powodując utratę krwi. Zwykle nie dotyczy to dorosłych psów, ale może stanowić problem dla małych psów lub szczeniąt. 

Objawy niedokrwistości u psów obejmują: 

• jasne dziąsła 
• letarg
• utratę masy ciała
• szybki puls

Anaplazmoza

Przenoszona przez: brązowe kleszcze psie, kleszcze pospolite, kleszcze jelenie

Jest to infekcja bakteryjna spowodowana obecnością Anaplasma phagocytophilum lub Aanaplasma platys, które są zwykle przekazywane psom przez ugryzienie kleszcza. Możliwe jest zarażenie żywiciela obydwoma szczepami jednocześnie, ale A. phagocytophilum jest bardziej powszechnym szczepem.

Objawy zwykle pojawiają się w ciągu 1-7 dni i obejmują:

• gorączkę
• utratę apetytu
• bóle stawów
• letarg
• wymioty
• biegunkę
• problemy z oddychaniem
• kaszel
• niewyjaśnione siniaki lub krwawienie (A. platys)

Babeszjoza

Przenoszona przez: brązowe kleszcze psie, kleszcze krzewiaste, kleszcze bagienne

Z powodu obecności bakterii babesia we krwi babeszjozę można przenosić na kilka sposobów. U psów najczęstszą metodą przenoszenia jest ugryzienie kleszcza, który wcześniej żerował na innym zarażonym psie. Inne metody przenoszenia obejmują przenoszenie choroby na młode szczenięta będące macicy lub poprzez transfuzję krwi. 

Objawy obejmują:

• utratę energii
• utratę apetytu
• jasne dziąsła
• gorączkę
• utratę masy ciała
• przebarwiony mocz i stolce
• powiększoną śledzionę (ostre przypadki)
• obrzęk węzłów chłonnych (ostre przypadki)

Bartonella

Przenoszona przez: pchły, kleszcze, wszy

Jest to infekcja bakteryjna, która może dotknąć wiele zwierząt, w tym koty, psy i ludzi. U ludzi często jest przenoszona przez ugryzienie zarażonego kota. U psów jest częściej przenoszona poprzez żywienie się pasożytów, w tym pcheł, kleszczy lub wszy. Psy nie są naturalnym żywicielem Bartonelli i mogą nie wykazywać żadnych objawów. 

Objawy mogą obejmować:

• letarg
• wymioty
• gorączkę
• biegunkę
• powiększenie śledziony i wątroby (ostre przypadki) 
• zapalenie serca, węzłów chłonnych i mózgu (ostre przypadki)

Świerzb demodektyczny

Spowodowany przez: nużeniec psi

Nużeniec psi można znaleźć u większości psów w małych ilościach, nie powoduje on żadnych problemów, ponieważ układ odpornościowy organizmu powstrzymuje wzrost populacji. Jednak u psów z upośledzonym układem odpornościowym ilość roztoczy wzrasta do punktu, w którym powoduje świerzb demodektyczny.

Objawy świerzbu demodektycznego obejmują:

• wypadanie sierści (punktowe lub na całym ciele)
• czerwoną łuszcząca się skórę
• obrzęki
• strupy
• infekcje skóry

Erlichioza

Przenoszona przez: brązowe kleszcze psie, kleszcze krzewiaste, kleszcze samotnej gwiazdy

Erlichioza jest to choroba bakteryjna zwykle wywoływana przez Ehrlichia canis i przenoszona wyłącznie przez ugryzienie zarażonego kleszcza. Choroba atakuje białe krwinki żywiciela i jest bardziej prawdopodobne, że dotknie ona owczarków niemieckich i dobermanów. Choroba przebiega w trzech fazach, ostrej, subklinicznej i przewlekłej. Każda faza z różnymi objawami (brak objawów w fazie podklinicznej). Rokowanie jest dobre, jeśli choroba zostanie zidentyfikowana i wyleczona podczas fazy ostrej. Psy, które osiągną fazę przewlekłą, mogą nie odpowiedzieć na leczenie.

Objawy fazy ostrej:

• gorączkę
• obrzęk węzłów chłonnych
• niewydolność oddechowa
• utratę masy ciała
• krwawienie

Objawy fazy przewlekłej:

• niedokrwistość
• krwotoki
• opuchnięte kończyny
• objawy neurologiczne

Alergiczne pchle zapalenie skóry

Spowodowane przez: pchły

Podczas gdy wszystkie zwierzęta odczują podrażnienie po ugryzieniu pcheł, u niektórych psów może rozwinąć się alergia, która prowadzi do alergicznego pchlego zapalenia skóry  (APZS). Ten stan jest reakcją alergiczną na białko znajdujące się w ślinie pcheł, którą pchła wstrzykuje podczas karmienia się. Psy z APZS odczuwają intensywne swędzenie od jednego ugryzienia pchły, które może trwać kilka tygodni.

Objawy alergicznego pchlego zapalenia skóry obejmują:

• ciągłe drapanie lub gryzienie
• wysypkę lub surową skórę 
• wypadanie sierści, szczególnie tam, gdzie wystąpiły ugryzienia
• małe wypukłe guzki na skórze

Borelioza

Przenoszona przez: kleszcze pospolite, kleszcze jelenie, kleszcze jeżowe

Borelioza jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych i być może dobrze znanych chorób przenoszonych przez kleszcze na świecie. Choroba zyskała zainteresowanie mediów w ostatnich latach, ponieważ dotyka zarówno ludzi, jak i zwierzęta. U psów i ludzi choroba przenoszona jest przez ugryzienie kleszcza zakażonego bakterią Borrelia burgdorferi - bezpośrednia transmisja z psa na człowieka nie jest możliwa. Borelioza może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą wystąpić po tygodniach lub miesiącach, podczas gdy niektóre psy nie wykazują żadnych oznak. Nawet po udanym leczeniu u psów zarażonych boreliozą mogą wystąpić nawracające objawy w późniejszym terminie.

Objawy boreliozy u psów obejmują:

• gorączkę
• utratę apetytu
• obrzęki stawów
• kulawizna (przerywana, zmienna lub powtarzająca się)
• letarg
• odwodnienie
• niewydolność nerek (przypadki zaawansowane)

Gorączka Q

Przenoszona przez: kleszcze bagienne, australijskie kleszcze paraliżujące, pchły

Gorączka Q jest wywoływana przez bakterię Coxiella burnetiid i jest głównie chorobą inwentarza żywego. Można ją łatwo przekazać zwierzętom domowym i ludziom, przy czym psy pracujące w gospodarstwach z owcami i bydłem są bardziej narażone na zachorowanie. Gorączka Q jest wysoce zaraźliwa i może być przenoszona przez pchły, kleszcze i wszy - zarówno poprzez ugryzienia, jak i wdychanie kału pasożyta. U psów zarażonych chorobą symptomy mogą pojawić się po miesiącu od zarażenia i często są bardzo niespecyficzne.

Objawy gorączki Q u psów obejmują:

• gorączkę 
• letarg
• depresję
• drgawki
• martwe lub zdeformowane szczenięta

Gorączka Gór Skalistych

Przenoszona przez: brązowe kleszcze psie, amerykańskie kleszcze psie, Kleszcze samotnej gwiazdy

Jak sama nazwa wskazuje, ta przenoszona przez kleszcze choroba powstała w Stanach Zjednoczonych w pobliżu Gór Skalistych, ale obecnie rozprzestrzeniła się aż do Kanady i Meksyku. Gorączka Gór Skalistych to choroba bakteryjna spowodowana obecnością Rickettsia rickettsia. Niektóre rasy są bardziej narażone na ciężką reakcję na te bakterie, szczególnie psy czystej krwi i owczarki niemieckie, ale mogą być one niebezpieczne dla każdej rasy psów, jeśli nie są leczone, ponieważ wpływają na układ nerwowy. Ludzie są również narażeni na zarażenie się przez ugryzienie kleszcza, ale nie jest możliwe bezpośrednie przeniesienie z psa na człowieka.

Objawy gorączki Gór Skalistych u psów obejmują gorączkę w ciągu pierwszych pięciu dni, a następnie:

• utratę apetytu
• letarg
• stany zapalne
• obrzęk węzłów chłonnych
• ból brzucha
• biegunkę
• wymioty
• krwawienie wewnętrzne (stadia zaawansowane)

Świerzb drążący

Powodowany przez: świerzbowce

Świerzbowiec drążący jest wysoce zakaźną chorobą, która może atakować psy, ludzi i czasami koty. Chociaż świerzbowce, które powodują ten stan, nie mogą rozmnażać się po przeniesieniu na ludzi, mogą powodować straszne swędzenie, dopóki nie zginą. Transmisja między żywicielami odbywa się poprzez bezpośredni kontakt, więc jeśli masz więcej niż jednego psa w domu, jeden pies zarażony tym roztoczem prawie na pewno zarazi inne psy. Roztocza udają się pod skórę, gdzie powodują swędzenie, a następnie drapanie się psa prowadzi do ran, stanów zapalnych i infekcji.

Objawy świerzbu drążącego u psów obejmują:

• intensywne swędzenie
• czerwoną, zaognioną skórę
• wysypki, strupy i rany
• wypadanie sierści
• infekcje bakteryjne i drożdżowe
• stwardnienie skóry (zaawansowane etapy)
• obrzęk węzłów chłonnych (stadia zaawansowane)

Tasiemiec

Spowodowany przez: pchły

W przeciwieństwie do innych robaków jelitowych, tasiemiec wymaga żywiciela pośredniego, aby zakończyć swój cykl życia, w tym przypadku są to pchły. Jaja tasiemca są spożywane przez larwy pcheł podczas ich żerowania, rozwijając się w ciele pcheł, gdy te dojrzewają. Podczas pielęgnacji lub w odpowiedzi na ugryzienie pcheł, Twój pies może połknąć zarażoną pchłę, a wraz z nią tasiemca. Tasiemce zwykle nie powodują poważnych problemów dla zdrowych dorosłych psów, ale mogą być problematyczne dla młodych, starych lub chorych psów.

Objawy tasiemca u psów obejmują:

• szybkie poruszanie się 
• segmenty tasiemca w kale
• utratę masy ciała (ciężkie zarażenia)

Kleszczowe zapalenie mózgu

Przenoszone przez: kleszcze pospolite

Ta poważna wirusowa choroba zakaźna wpływa na układ nerwowy, powodując zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Kleszczowe zapalenie mózgu może dotknąć wiele zwierząt, w tym psy oraz ludzi, chociaż ludzie zwykle zapadają na tę chorobę, pijąc niepasteryzowane mleko od zarażonych zwierząt. U psów choroba przenoszona jest prawie wyłącznie przez kleszcze pospolite i jest w dużej mierze ograniczona do Europy. Psy są zwykle bardziej odporne na tę chorobę, ale jeśli choroba się rozwinie, zwykle kończy się śmiercią.

Objawy kleszczowego zapalenia mózgu u psów obejmują:

• gorączkę
• zmianę zachowania
• utratę kontroli kończyn
• drgawki
• ślepotę
• paraliż

Paraliż kleszczowy

Powodowany przez: australijskie kleszcze paraliżujące, amerykańskiego kleszcze psie

Na świecie istnieje kilka kleszczy, które mogą powodować paraliż kleszczowy, ale australijskie kleszcze paraliżujące powodują znacznie poważniejszą postać tej choroby niż kleszcze w innych częściach świata. Gdy kleszcze żywią się żywicielem, którym mogą być psy, koty lub ludzie, kleszcz wstrzykuje neurotoksynę wytwarzaną w gruczołach ślinowych. Tylko samice kleszczy tego gatunku mogą powodować paraliż kleszczy. Gdy neurotoksyna dostanie się do krwioobiegu, wpływa na kończyny w porządku rosnącym, z objawami pojawiającymi się w ciągu 2 do 7 dni. 

Objawy porażenia kleszczowego u psów obejmują:

• ciężki oddech
• słabe tylne kończyny
• kaszel
• zmiany w szczekaniu
• ciężkie ślinienie
• upadanie

Tularemia

Przenoszona przez: amerykańskie kleszcze psie, kleszcze bagienne

Tularemia znana również jako "gorączka zajęcza" występuje najczęściej u królików i gryzoni, ale może być przenoszona na psy i ludzi. W przypadku psów najczęstszą metodą przeniesienia jest ugryzienie kleszcza zakażonego bakterią Francisella tularensis, ale choroba może również rozwinąć się po zjedzeniu zarażonego zwierzęcia, takiego jak królik. Większość przypadków ogranicza się do Ameryki Północnej i Europy kontynentalnej, gdzie jest szeroko rozpowszechniona. Choroba może spowodować śmierć, jeśli nie zostanie wcześnie wykryta i wyleczona, ale często występują również łagodne infekcje z kilkoma objawami.

Objawy tularemii u psów obejmują:

• nagłą wysoką gorączkę
• utratę apetytu
• letarg
• obrzęk gruczołów
• sztywność i ograniczoną ruchliwość
• szybki puls i oddychanie

Skutki uboczne

Skutki uboczne tabletek NexGard są rzadkie, występują u mniej niż 1% badanych psów, ale mogą obejmować wymioty (z krwią lub bez krwi), suchą lub łuszczącą się skórę, biegunkę (z krwią lub bez), letarg lub utratę apetytu. Zarejestrowane działania niepożądane są zwykle krótkotrwałe i ustępują bez leczenia.

Właściciele zwierząt powinni pamiętać, że afoksolaner należy do rodziny leków izoksazolinowych, co może powodować problemy u psów z padaczką lub napadami padaczkowymi. Skonsultuj się z weterynarzem przed podaniem NexGard, jeśli dotyczy to Twojego psa.

Przedawkowanie afoksolaneru może wystąpić, jeśli mały pies zje tabletkę przeznaczoną dla większego psa. Jeśli podejrzewasz przedawkowanie, natychmiast skontaktuj się ze swoim weterynarzem.

Środki ostrożności

Każdy, kto kupuje, przechowuje lub podaje tabletki NexGard, powinien podjąć następujące środki ostrożności:

• Nie wyjmuj tabletki z blistra do momentu bezpośrednio przed podaniem
• Trzymaj tabletki i wszystkie leki poza zasięgiem dzieci i innych zwierząt
• Po pracy z produktem umyj ręce
• Zutylizuj puste opakowanie, zawijając je w papier i wyrzucając do śmieci
• Przechowuj z dala od światła
• Przechowuj w temperaturze poniżej 30 ° C / 86 ° F (temperatura pokojowa)

Nasza recenzja

Zawartość opakowania

Afoksolaner jest sprzedawany pod nazwą NexGard na wszystkich rynkach, więc Twoje opakowanie powinno być sprzedawane z tym brandingiem, niezależnie od tego, w jakim miejscu mieszkasz. 

Tabletki NexGard są dostępne w paczkach po 3, 6 lub 12. Zobaczysz, że opakowania mają różne kolory, co wskazuje na rozmiar psa, dla którego tabletki są odpowiednie. NexGard jest dostępny dla czterech różnych zakresów masy, przy czym psy powyżej maksymalnego zakresu masy wymagają kombinacji tabletek.

Wewnątrz tekturowego opakowania znajdziesz blister zawierający tabletki. W zależności od wielkości psa, tabletki będą okrągłe, kwadratowe lub prostokątne.

Podanie

NexGard został stworzony jako tabletka o smaku wołowiny, którą można podawać psu jako przysmak - nie trzeba jej podawać z jedzeniem. Większość psów uważa zapach i smak za atrakcyjny i bez problemu przyjmuje tabletkę.

Tabletka powinna być przeżuta, aby była bardziej skuteczna, więc dla psów, które mają tendencję do połykania smakołyków w całości, NexGard może wymagać rozbicia na mniejsze kawałki przed podaniem. W przypadku psów, które odmawiają przeżuwania, można je rozbić na kawałki i wymieszać z jedzeniem.

Minusy

• Nie chroni przed pasożytami wewnętrznymi
• Nie można stosować u psów w ciąży lub lęgowych
• Niektóre psy mogą być wrażliwe na składnik aktywny

FAQ

Jak podawać NexGard?

Kiedy NexGard zaczyna działać na pchły?

Czy mogę podać NexGard mojemu kotu?

Czy mogę podzielić tabletkę NexGard, aby dać ją więcej niż jednemu psu?

Gdzie kupić

Recenzje użytkowników